Donderdag 15 mei: De puntjes op de I
Door: Yosra, Romée en Miranda
15 Mei 2014 | Duitsland, München
De dag begon vandaag weer met een ontbijt om 8 uur. We mochten blijven zitten tot 9, maar iedereen wilde zo graag weer door dat ze allemaal snel weer verder gingen. Onder deze groep mensen vielen ook wij. We wilden snel weer verder met de filmpjes, aangezien er nog zeer veel moest worden gedaan.
Om half 1 was het dan eindelijk zover: onze beide filmpjes waren af!
En wat waren we trots op het eindresultaat. En wij gelukkig niet alleen, iedereen was trots!
Naast onze filmpjes was er nog 1 ander filmpje en meerdere presentaties met ‘demands’ bij de verschillende onderwerpen.
Rond half 1 kwam ook de gedeputeerde van Drenthe langs, hij kwam kijken hoe het ging bij iedereen en hoe de groep was. Ook hij was voor ons gevoel blij verrast. Na de rondleiding, gegeven door Yannick (van Drenthe) en Miranda, ging de gedeputeerde gezellig met ons middageten. We hadden vandaag een vegetarisch dagje, en wat was het eten heerlijk! (zoals altijd)
Na het eten hadden we tijd om ons voor te bereiden voor ‘de presentatie’. Wat waren we zenuwachtig zeg! Alles wat we de hele week hadden gedaan was voor dit moment, dus het moest goed gaan. Snel voorbereiden dus: make-up, kleding, oorbellen en vooral veel paniekmomentjes.
Na 2 uur de tijd te hebben gehad waren we nog niet klaar, maar ja we moesten weg dus pech dan maar. Heel erg druk door de stress vertrokken we op onze hoge hakken richting de trein naar het BMW gebouw.
In het gebouw wachtte prinses Laurentien ons op, wat een geweldige vrouw is dat zeg!
Ze stelde ons enorm op ons gemak, en bedacht samen met ons hoe we de beste indruk achter konden laten. En toen was het zo ver: de presentatie begon!
Ennnnnn…Het ging zoooooo goed! Iedereen deed het goed, en de ministers en gedeputeerden waren enorm onder de indruk. Iedereen was zo trots op mekaar, en ook niemand kon de grote glimlach van zijn gezicht krijgen. Bij de begeleiders werden zelfs traantjes weggepinkt van trots, en daardoor ook bij ons.
Maar na de presentatie kwam het besef: we moesten bijna afscheid nemen, ook die avond al.
Onze ‘oma Anke’ en ‘Broer Marcus’ van de begeleiding moesten weg… :(
Vreselijk was dat moment! Vele traantjes en knuffels verder gingen we richting het kasteel.
Hier hadden we een feest tot in de late uurtjes, om te vieren dat alles zo goed was gegaan.
Veel slaap hebben we dus niet gehad, maar daarvoor hebben we het vliegtuig en de auto op vrijdag!
Om half 1 was het dan eindelijk zover: onze beide filmpjes waren af!
En wat waren we trots op het eindresultaat. En wij gelukkig niet alleen, iedereen was trots!
Naast onze filmpjes was er nog 1 ander filmpje en meerdere presentaties met ‘demands’ bij de verschillende onderwerpen.
Rond half 1 kwam ook de gedeputeerde van Drenthe langs, hij kwam kijken hoe het ging bij iedereen en hoe de groep was. Ook hij was voor ons gevoel blij verrast. Na de rondleiding, gegeven door Yannick (van Drenthe) en Miranda, ging de gedeputeerde gezellig met ons middageten. We hadden vandaag een vegetarisch dagje, en wat was het eten heerlijk! (zoals altijd)
Na het eten hadden we tijd om ons voor te bereiden voor ‘de presentatie’. Wat waren we zenuwachtig zeg! Alles wat we de hele week hadden gedaan was voor dit moment, dus het moest goed gaan. Snel voorbereiden dus: make-up, kleding, oorbellen en vooral veel paniekmomentjes.
Na 2 uur de tijd te hebben gehad waren we nog niet klaar, maar ja we moesten weg dus pech dan maar. Heel erg druk door de stress vertrokken we op onze hoge hakken richting de trein naar het BMW gebouw.
In het gebouw wachtte prinses Laurentien ons op, wat een geweldige vrouw is dat zeg!
Ze stelde ons enorm op ons gemak, en bedacht samen met ons hoe we de beste indruk achter konden laten. En toen was het zo ver: de presentatie begon!
Ennnnnn…Het ging zoooooo goed! Iedereen deed het goed, en de ministers en gedeputeerden waren enorm onder de indruk. Iedereen was zo trots op mekaar, en ook niemand kon de grote glimlach van zijn gezicht krijgen. Bij de begeleiders werden zelfs traantjes weggepinkt van trots, en daardoor ook bij ons.
Maar na de presentatie kwam het besef: we moesten bijna afscheid nemen, ook die avond al.
Onze ‘oma Anke’ en ‘Broer Marcus’ van de begeleiding moesten weg… :(
Vreselijk was dat moment! Vele traantjes en knuffels verder gingen we richting het kasteel.
Hier hadden we een feest tot in de late uurtjes, om te vieren dat alles zo goed was gegaan.
Veel slaap hebben we dus niet gehad, maar daarvoor hebben we het vliegtuig en de auto op vrijdag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
